De warmte uit het riool is een heel constante en directe warmtebron, die uitstekend past in de energietransitie waarvoor Nederland staat. Het terugwinnen van warmte uit afvalwater heeft bovendien een flink potentieel, namelijk 59 Peta Joule (PJ). Dit is gelijk aan het gemiddelde warmtegebruik van circa 1,3 miljoen huishoudens. De grote vraag is hoe je zo'n enorm potentieel kunt benutten zonder negatieve gevolgen voor het waterzuiveringsproces. Met name de verwijdering van stikstof is gevoelig voor een lage temperatuur. Hoe groot die invloed is, is afhankelijk van bijvoorbeeld de diepteligging van het riool, de stroomsnelheid van het afvalwater, de bodemsamenstelling en het materiaal van de rioolbuis, zo blijkt uit het onderzoek. Vooral aan het einde van het rioolstelsel (verzamelriool) heeft de omgeving steeds minder invloed op het temperatuurverloop van het afvalwater.

Afname van de influenttemperatuur zorgt voor een iets hoger stikstofgehalte in het rwzi- effluent. Of deze toename aanvaardbaar is en in welke mate een toename aanvaardbaar is, is onderwerp van discussie en maakt deel uit van politie-bestuurlijke afwegingen, stellen de auteurs van het onderzoek.

Meerdere factoren die de invloed van riothermie op de influenttemperatuur bepalen, liggen in het beheergebied van de gemeente. Dus om het enorme potentieel aan riothermie te kunnen benutten, moeten waterschappen en gemeenten samen optrekken, aldus de opstellers van het rapport. Per project moeten waterschappen en gemeenten een afweging maken in de voor- en nadelen van riothermie voor het maatschappelijk belang. Wanneer ook bij komende riothermieprojecten de energieopbrengst en de effecten op de influenttemperatuur goed worden gemonitored zal de kennis van riothermie toenemen. Het in dit onderzoek ontwikkelde model zal in dat geval steeds beter effecten kunnen voorspellen waarmee de verdere implementatie van riothermie wordt ondersteund, aldus het onderzoek.

In de STOWA ter Info 76 verscheen een verhelderend artikel over dit odnerzoek. > Lees het artikel