Het Planbureau voor de leefomgeving (PBL) becijferde begin 2016 in haar rapport Waterkwaliteit nu en in de toekomst dat de geplande verbeteringsmaatregelen in de periode 2016-2021 zeer waarschijnlijk niet leiden tot het bereiken van de gewenste waterkwaliteitsindicatoren in 2027. Dit is de uiterste datum waarop EU-lidstaten moeten voldoen aan de Kaderrichtlijn Water doelen (KRW). Dit geldt zowel voor de samenstelling van waterflora en -fauna, als voor de concentraties aan chemische stoffen. Het PBL geeft in het rapport ook aan dat een slimme combinatie van maatregelen nodig is om de doelen alsnog te halen. De waterkwaliteit is in grote delen van Nederland de afgelopen jaren dus wel verbeterd, maar het gaat te langzaam. Versnelling is dus nodig.

Deze boodschap van PBL werd gehoord en kreeg in november 2016 een bestuurlijk vervolg. Tijdens de Delta-aanpak conferentie ondertekenden vertegenwoordigers van Rijk, provincies, gemeenten, waterschappen, drinkwaterbedrijven, kennisinstituten, maatschappelijke organisaties, de industrie en de landbouw de intentieverklaring Delta-aanpak Waterkwaliteit en Zoetwater’ (DAWZ). De Delta-aanpak bestaat uit een groot aantal acties welke moeten leiden tot chemisch schoon en ecologisch gezond water voor mens en natuur. De ondertekenaars zijn gezamenlijk aan de slag gegaan om effectief de medicijnresten, gewasbeschermingsmiddelen en hoeveelheid nutriënten terug te dringen in onze waterkringlopen. Er zijn daarnaast ook acties die op andere thema’s betrekking hebben zoals bescherming van drinkwaterbronnen, inzicht in brakwater systemen en effectieve methoden van de beïnvloeding van het gedrag van de belanghebbenden in de waterketen.

Een belangrijk doel van de Delta-aanpak is het verstevigen van de kennisbasis. Dus welke kennis en vaardigheden hebben waterkwaliteitsbeheerders en belanghebbenden nodig om de ambities van de Delta aanpak daadwerkelijk te realiseren? Belangrijk is om bestaande en beproefde kennis in combinatie met nieuwe verworven kennis te bundelen en te ontsluiten zodat het in de praktijk kan worden toegepast. Dit is in het kort de Kennisimpuls Waterkwaliteit, kortweg KIW. Dit kennisprogramma beoogt in de periode van 2018 – 2021 de versnelling te realiseren voor de verbetering van de waterkwaliteit zodat Nederland  de KRW doelen in 2027 gaat halen.

Tijdens het onlangs gehouden internationale congres 'Water Science for Impact' van de WUR ter gelegenheid het 100-jarig bestaan roemde Minister Cora van Nieuwenhuizen dit kennisprogramma; ‘met de Kennisimpuls Waterkwaliteit bouwen we aan een kenniskatalysator.’ Een pragmatische Nederlandse ketenaanpak welke ons helpt te versnellen omdat we effectief en efficiënt aan de slag gaan. ‘Door de unieke samenwerking tussen gebruikers, kennisinstituten, adviesbureaus en ondersteuning vanuit de watersector en de overheid maken we de verworven en gebundelde kennis meteen toepasbaar.’ Dit zet Nederland op de kaart als innovatief waterland.

> Meer over de kennisimpuls