Gebruik van antibiotica in de gezondheidszorg en in de veehouderij leidt tot de ontwikkeling van bacteriën die niet meer op antibiotica reageren. Deze bacteriën noemen we antibiotica­resistent. Resistente bacteriën zijn aanwezig bij patiënten in ziekenhuizen, bij de algemene bevolking, bij vee en bij huisdieren. Bepaalde antibioticaresistente bacteriën komen ook voor in rwzi’s en in het oppervlaktewater.

De voorliggende publicatie geeft de resultaten weer van het eerste Nederlandse onderzoek naar de belangrijkste routes voor verspreiding van resistente bacteriën naar het waterige milieu. Deze kennis is van belang voor gefundeerde keuzes over mogelijke maatregelen ter beperking van de antibioticaresistentie.

Uit het onderzoek blijkt dat zogenoemde foutaansluitingen in gescheiden rioolstelsels en de overstorten van gemengde rioolstelsels een minstens zo belangrijke bijdrage leveren in de verspreiding van antibioticaresistentie naar oppervlaktewater als het effluent van rwzi’s. De bijdrage van de afvalwaterroute in vergelijking met de verspreidingsroutes en blootstelling via voedsel of reizen is vooralsnog niet duidelijk.

De gezondheidsrisico’s ten gevolge van resistente bacteriën in Nederlands oppervlaktewater?zijn nog niet bekend. Nader onderzoek zou hiertoe nodig zijn. Een goede monitoring van? potentiële probleemlocaties is echter lastig uitvoerbaar, kostbaar en heeft een moeilijk te ?duiden meerwaarde. Een groter bewustzijn van niet alleen antibioticaresistente bacteriën, maar ook van ‘gewone’ ziekteverwekkende bacteriën en andere pathogenen in afvalwater kan een goed alternatief zijn om gezondheidsrisico’s te verminderen.