De huidige veiligheidsnormen voor de regionale keringen zijn twintig jaar geleden ontwikkeld en gebaseerd op een overschrijdingskans: de kans dat een maximale waterstand die een dijk moet keren, wordt overschreden. De hoofdvraag binnen het ontwikkelingsprogramma regionale keringen (ORK-IV) is of deze normeringssystematiek moet worden aangepast zodat de regionale keringen doelmatiger, pragmatischer en beter uitlegbaar bescherming kunnen geven.

In dit onderzoek is de mogelijkheid bekeken om de normsystematiek van de regionale keringen beter te laten aansluiten op de systematiek van de primaire keringen. Bij de primaire keringen wordt gewerkt met een overstromingskans oftewel de kans op een overstroming van het gebied doordat de kering faalt. De overschrijdingskans daarentegen geeft de kans aan dat een maatgevende waterstand, die de dijk nog veilig moet kunnen keren, wordt overschreden.

Er zijn verschillende voordelen te benoemen die het meer centraal zetten van de overstromingskans rechtvaardigen. Het vergroot de doelmatigheid dankzij de extra mogelijkheden om lokaal te optimaliseren en bijvoorbeeld bewezen sterkte mee te nemen. Ook kan een kosten-batenanalyse een directere rol spelen in de afwegingen tot versterken. Een bijkomend voordeel is dat aangesloten wordt bij de aanpak van de primaire keringen en de kansen op wateroverlast vanuit de NBW-normering.

Ook binnen de overschrijdingskansbenadering kan de kans op een overstroming centraal worden gesteld. Hiervoor zijn echter enkele aanpassingen van de huidige benadering nodig, aanpassingen die de methodiek goed kunnen laten aansluiten bij het specifieke karakter van zowel de regionale keringen als de regionale watersystemen.

Om in vervolg op deze studie te komen tot een onderbouwde keuze zijn een aantal handelings-perspectieven geschetst om de afweging tussen de overstromingskans en de overschrijdingskans beter te onderbouwen en de effecten van die keuze inzichtelijk te maken. Hiervoor zijn een aantal vragen gedefinieerd. Zo is het belangrijk om met elkaar duidelijk te maken wat het doel is van de norm voor de regionale keringen. Maar ook is het nodig om de relatie tussen de overstromingskans en overschrijdingskans beter te onderbouwen.

Tot slot is het van belang te verkennen hoe eisen vanuit beheer en onderhoud en overige (gebruiks-)functies zich verhouden tot de eisen vanuit de waterveiligheid. Dit geldt speciaal voor keringen met een lagere norm, waar eisen aan optredende vervormingen of het optreden van wateroverlast uit oogpunt van beheer en onderhoud strenger zouden kunnen zijn dan de eisen om te voldoen aan de norm.