Op dit moment werkt Paulien als trainee duurzaamheid bij Waterschap Rivierenland: “Hoewel ik van huis uit ecoloog ben, vind ik het superleuk ook andere aspecten van duurzaamheid, zoals circulariteit, te leren kennen.” In juni begint ze aan haar derde en laatste opdracht en in 2024 loopt haar traineeship af.

“De grootste uitdaging bij de start van mijn traineeship was om me onderdeel van het team te voelen. Waar pas ik? Wat kan ik bijdragen?” De sleutel hiertoe ligt wat haar betreft in het voeren van een open gesprek, het delen van je behoeftes en onzekerheden. “Gek eigenlijk dat ik het zo moeilijk vind mijn behoeftes uit te spreken. Misschien heeft het er mee te maken dat je als starter toch het gevoel hebt dat je jezelf moet bewijzen.” Ze ervaart veel steun bij het programma van Waterschapstalent en haar collega trainees: “We spreken regelmatig buiten het traineeship af om ervaringen uit te wisselen. Dat is heel waardevol.”

Themamiddag ‘verbinding’

De themamiddag over verbinding bood een opening om haar behoeften te verkennen en die met haar begeleiders te bespreken. Een grappige oefening waarbij de begeleiders en trainees een karikatuur van zichzelf hadden getekend, zorgde voor een ontspannen sfeer. Vervolgens lichtte Jacqueline Laumans van JONG Waterbeheer de Dunning Kruger curve toe . Deze curve geeft weer dat als je iets nieuws gaat leren, je in het begin de complexiteit vaak onderschat. Je gaat dan vol vertrouwen van start. Naarmate de kennis over een onderwerp groeit, blijkt het ingewikkelder dan gedacht. Dan neemt het zelfvertrouwen af.

Valley of despair

Jonge collega’s bijvoorbeeld beginnen vol verwachting en zelfvertrouwen aan hun baan, maar komen dan vaak snel terecht in ‘the valley of despair’ (zie ook de praatkaart van JONG Waterbeheer). Ze zijn onzeker over wat ze kunnen, wat hun rol is en of ze het goed genoeg doen. Een speelse werkvorm nodigde uit om het gesprek hierover aan te gaan en over hoe je elkaar kan helpen weer verder te komen. “Dit hielp mij om aan te geven dat ik naast werkinhoudelijke dingen ook graag mijn persoonlijke ontwikkeling bespreek, of even bijpraat over hoe het met mij en mijn collega’s gaat. Dat doen we sindsdien ook meer en het levert echt leuke gesprekken op. Daar krijg ik energie van!”

Als ze vertelt over de themamiddag, glundert Paulien helemaal: “Zowel de trainees als de begeleiders waren heel enthousiast. Ik vind het echt gaaf dat we blijvende impact hebben gemaakt op de onderlinge samenwerking.” Wat haar betreft zou het stilstaan bij de onderlinge verbinding geen voorrecht van trainees moeten zijn, maar onderdeel van het dagelijks werk: “Het levert zo veel op. Ik kijk nu ook anders naar mijn collega’s en kan hun talenten beter benutten.”

Bevraag elkaar

Als ze nog een tip mag meegeven aan de jonge en ervaren medewerkers om de relatie te versterken zegt ze bescheiden: “Nou, veel collega’s doen het al hoor, maar je mag je jonge of nieuwe collega’s nóg meer aandacht geven als het kan. Vraag wat ze doen en hoe het gaat. Zo’n klein stapje in de toenadering maakt een wereld van verschil in de relatie.” En voor de jonkies: “Wees niet bang om vragen te stellen: hoe kan ik bijdragen aan het geheel? Wat houdt jouw werk eigenlijk in? En blijf dat doen. Ik vind het zelf heel moeilijk zo’n gesprek te starten, want ik ben introvert, maar zie het als ‘exposure therapy’. Het wordt steeds minder spannend.”

Meer weten over het project Jong waterbeheer en de activiteiten? Ga naar stowa.nl/jongwaterbeheer