Om doelmatige beslissingen te kunnen nemen hebben waterschappen voortdurend informatie nodig over de toestand van het watersysteem in hun beheergebied. Hiervoor wordt gemonitord, onderzoek gedaan, worden (model)berekeningen gemaakt en worden op basis daarvan adviezen voor investeringen voorgelegd aan het bestuur.De basis

van deze adviezen is veelal geen hard cijfer, maar een getal dat omgeven is met inschattingen en onzekerheden. Zo bestaat dé opgave voor wateroverlast in de vorm van een hard getal in kuubs of hectares niet, maar is dit een inschatting met een bepaalde onzekerheid, zeker als om lange tijdsperioden tot 2050 gaat.

In deze studie is onderzocht hoe over onzekerheden gecommuniceerd wordt richting bestuurders, met als casus de wateropgave voor wateroverlast. Duidelijk is geworden dat kwantitatieve informatie inclusief de (statistische) onzekerheid ‘verdwijnt’ in de communicatie tussen hydrologen en beleidsmedewerkers richting hun bestuur. Veelal wordt met het bestuur niet over onzekerheden en de mogelijke consequenties daarvan gecommuniceerd.

Met twee voorbeelden wordt in dit rapport geïllustreerd dat het kan lonen om kennis over onzekerheden mee te nemen in de besluitvorming. Dit is echter geen sinecure: statistische informatie is moeilijk te communiceren en te interpreteren. In een vervolgstudie kan gekeken worden of hiervoor een werkwijze ontwikkeld kan worden.