De rol van het waterschap bij de opsporing en winning van schaliegas
Waterschappen willen zich voorbereiden op de eventuele winning van schaliegas en de mogelijke implicaties hiervan. In opdracht van de Unie van Waterschappen en STOWA is een analyse gemaakt van de bestuurlijk-juridische mogelijkheden die waterschappen hebben rondom de winning van schaliegas.
Publicatienummer |
2014-13 |
Thema |
Diversen, Diversen |
Datum |
|
Schaliegas biedt mogelijkheden als energiebron in Nederland. De winning van schaliegas is echter omstreden, niet in de laatste plaats door de mogelijke milieugevolgen van de gebruikte boortechniek. De rijksoverheid onderzoekt denkbare locaties voor proefboringen in Nederland. In afwachting van de resultaten, neemt het Rijk geen besluit over eventuele proefboringen (bron: Rijksoverheid, 2014).
Schaliegas is een vorm van aardgas die zich op 3 à 4 kilometer diepte in leisteenlagen (schalie) bevindt. Om het schaliegas vrij te maken, dient het gesteente gebroken te worden (fracken) door onder hoge druk grote hoeveelheden water, gemengd met zand en chemicaliën in het boorgat te brengen. Schaliegaswinning kan daarmee effecten hebben op de kwaliteit van het watersysteem. De waterschappen stellen zich op het standpunt dat bij schaliegaswinning, net als bij andere activiteiten, het voorzorgprincipe van toepassing moet zijn; initiatiefnemers van boringen moeten aantonen dat schaliegas zonder risico's voor het watersysteem gewonnen kan worden (Bron: position paper Unie van Waterschappen, 2013).