Historisch besef van keringen helpt ons bij het in beeld brengen en vullen van kennisleemten. De kennis uit het verleden kan zo bijdragen aan betere modellen en betere ontwerpen in de toekomst. Aan kennis bij waterschappen ontbreekt het niet, alleen is vaak niet bekend dat de kennis beschikbaar is in de uitgebreide archieven. Het is daarom essentieel om kennis bij waterschappen levend te houden. De aanwezigheid van een eigen archivaris bij een waterschap helpt daarbij.

Het historisch onderzoek leert ons onder andere dat vanuit oude topografische kaarten zwakke plekken bij Wilnis te zien zijn. Ook leert dit onderzoek dat het zinvol is om dergelijke kaarten erbij te pakken als inspecties van keringen steeds op dezelfde plek problemen laten zien.

Inmiddels is het al meer dan 15 jaar geleden dat bij Wilnis een dijk is afgeschoven. In de tussentijd zijn de regionale keringen genormeerd en grotendeels getoetst. Vanuit het Ontwikkelingsprogramma Regionale keringen is een leidraad voor de toetsing van deze keringen opgesteld waarna vele honderden kilometers zijn versterkt. Het Ontwikkelingsprogramma heeft er voor gezorgd dat we de risico’s van veenkaden en mogelijke afschuiving beter snappen.

Toch is nog niet duidelijk hoe het kan dat veenkaden deformeren, bijvoorbeeld tijdens droogte. Met beter inzicht hierin kan de dimensionering van de keringen mogelijk geoptimaliseerd worden. Het onderzoek in deze rapportage helpt hierbij.