Waterschappen zijn belast met het beheer van de regionale oppervlaktewateren en het bevoegd gezag als het gaat om het lozen van drainagewater vanuit sportvelden. De afgelopen jaren is er veel maatschappelijke onrust ontstaan over het toepassen van rubbergranulaat op of in kunstgrasvelden en de mogelijke milieueffecten die deze toepassing kan hebben.

De gezamenlijke waterschappen hebben daarom in samenwerking met het RIVM een verkennend onderzoek uitgevoerd, met als doel te bestuderen of er milieueffecten op kunnen treden. Dit onderzoek ondersteunt de waterschappen met het uitvoeren van hun wettelijke taken en bij de afweging of eventuele aanvullende aandacht voor deze lozingen van drainagewater besteed moet worden. Daarnaast biedt dit onderzoek een handvat voor het beantwoorden van vragen van verontruste burgers.

Ten opzichte van sportvelden met natuurlijk gras zijn er bij de tien onderzochte kunstgrasvelden gemiddeld weinig consequente verschillen in de milieueffecten voor het aquatisch ecosysteem gevonden. Alleen de concentraties van enkele specifieke organische microverontreinigingen lagen in drainagewater telkens een factor 2-5 hoger dan bij referentievelden en veroorzaakten een verhoogde biologische respons in één van de 14 bioassays.

Tegelijkertijd zijn er op zes van de tien individuele locaties wel verschillen op onderdelen van het onderzoek vastgesteld. Dit betrof vooral de indicatie dat de verontreinigingen in de waterbodem van deze zes locaties geleidelijk aan toenemen. Op vier locaties zijn ook effecten in bioassays vastgesteld.
 
Momenteel zijn deze effecten veelal gering in omvang maar op één locatie was sprake van een ernstiger situatie. Zolang de factoren die deze processen sturen onvolledig in beeld zijn, geven deze resultaten aanleiding tot zorg. Het is daarom wenselijk om meer kennis te krijgen over hoe deze milieueffecten zich in de tijd ontwikkelen en welke factoren dit proces sturen.