Piet Verdonschot laat in zijn rede doorschemeren dat de kosteneffectiviteit van ecologische herstelmaatregelen in oppervlaktewateren aanzienlijk vergroot kan worden. Een voorwaarde is dat de waterbeheerders eerst een gedegen analyse maken van de ecologische en hydrologische werking van het systeem, voordat ze overgaan tot het benoemen van (ecologische) doelen en de de daarbij horende herstelmaatregelen.

Ecologische doelen moeten volgens Verdonschot passen bij de potenties van een gebied, die door onomkeerbare veranderingen van grondgebruik vaak wezenlijk afwijken van de historische situatie. Waterschappen zouden zich bij hun beheer, maar ook in de monitoring, meer moeten richten op kansrijke ecologische ontwikkelingsrichtingen, die volgens hem bepaald blijken te worden door een beperkt aantal factoren.

Voor het vergroten van het succes van ecologische herstelmaatregelen is het volgens Verdonschot noodzakelijk de ecologische potenties te plaatsen in een sociaaleconomische en institutionele context. De nieuwe hoogleraar zegde toe zich te willen inzetten voor de verbinding van wetenschappelijke kennis met waterschappelijke beheerpraktijk.