De provincies zijn verantwoordelijk voor het aanwijzen en normeren van de regionale keringen. Sinds 2004 is ruim 10.000 km aangewezen en genormeerd. De normen waaraan de regionale keringen moeten voldoen zijn vastgelegd in provinciale waterverordeningen en in de waterverordeningen van de waterschappen.

De veiligheidsnorm voor boezemkaden en keringen langs regionale rivieren is uitgedrukt in een gemiddelde overschrijdingskans per jaar waarop elk dijkvak afzonderlijk moet zijn berekend. Deze benadering met afzonderlijke dijkvakken betreft de zogenaamde dijkvakbenadering. Voor compartimenteringskeringen betreft de norm een conditionele kans (gegeven de overstroming van het voorliggende compartiment van een dijkringgebied). Bij het toekennen van de normen gold in principe: hoe hoger de mogelijke schade als gevolg van een dijkdoorbraak, hoe strenger de norm.

Binnen dit thema zijn de volgende rapporten opgesteld:

(Her) Waarderen van Keringen (2018)

In 2018 is een handreiking verschenen, die op een transparante wijze richting geeft aan de bestuurlijke afweging of een niet-primaire kering als regionale kering in de provinciale verordening wordt opgenomen. Via een aantal te doorlopen bouwstenen kan het waterschap in samenspraak met de provincie, veelal op basis van bestaande informatie, aangeven hoe men de waterveiligheid wil borgen. > Meer informatie en download

Richtlijn Normering Keringen langs Regionale Rivieren (2008)

Deze richtlijn beschrijft de methodiek op basis waarvan de norm van keringen langs regionale rivieren kan worden gebaseerd.  De richtlijn is gebaseerd op de IPO-richtlijn ter bepaling van het veiligheidsniveau van boezemkaden. Het betreft een methode met afkeurgrenzen (toetsen) en ontwerpgrenzen. De richtlijn is een groene versie. > Meer informatie en download

Richtlijn Normering Compartimenteringskeringen (2007)

Deze richtlijn beschrijft de methodiek op basis waarvan de norm van compartimenteringskeringen kan worden gebaseerd. De richtlijn is een zogenoemde “groene” versie. Dat betekent dat de methodiek op enkele onderdelen op pragmatische wijze is uitgewerkt , ten behoeve van de snelle voortgang van het normeringsproces. > Meer informatie en download