Binnen het Innovatieprogramma Microverontreinigingen (IPMV) van STOWA en het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat zijn diverse technologieën onderzocht voor de verwijdering van microverontreinigingen uit afvalwater. In het onderzoeksproject ‘Ge(O)zond’ is met verschillende installaties onderzoek gedaan naar het ozonproces met betrekking tot afbraak van organische microverontreinigingen en bromaatvorming. Verder zijn optimale procescondities vastgesteld voor een stabiele bedrijfsvoering van het proces ozon, coagulatie en keramische microfiltratie.

De belangrijkste bevindingen zijn dat voor alle onderzochte ozoninbrengsystemen geldt, dat meer dan 70% afbraak van de zogenoemde gidsstoffen wordt behaald. Om bromaatvorming te beperken kan ozon worden gecombineerd met waterstofperoxide. De hoeveelheid benodigde waterstofperoxide is afhankelijk van het specifieke ozoninbrengsysteem. Door het implementeren van coagulatie na ozonisatie, kan een stabiel membraanproces worden bereikt, dat tevens een barrière vormt tegen micro-organismen.

De aanleiding voor dit onderzoek vormde het gezamenlijke belang van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier en PWN en vloeit voort uit de unieke situatie aan het IJsselmeer: rwzi Wervershoof loost – indirect - effluent met hoge concentraties van microverontreinigingen, waaronder medicijnresten op het IJsselmeer. Dit heeft schadelijke effecten op het waterleven. Het waterbedrijf PWN neemt bovendien enkele kilometers verderop water uit het IJsselmeer in ten behoeve van drink- en industriewaterbereiding, en bij de bereiding moeten deze verontreinigingen er weer worden uitgehaald. In het kader van Ge(O)zond wordt gezamenlijk gewerkt aan het sluiten van de waterketen, door het verder zuiveren van afvalwater als bron voor hoogwaardig hergebruik. Op deze manier wordt bijgedragen aan een maatschappelijke oplossing die ook (kosten)technisch haalbaar is.

In de hergebruikscenario’s is gebleken dat de ionenconcentratie van behandeld effluent in de pilot op Wervershoof niet altijd voldoet aan de eis voor industriële toepassing en voor infiltratie voor drinkwaterbereiding, door met name een te hoog gehalte sulfaat en chloride. In een toepassing waarbij dit voorbehandelde effluent gevoed wordt aan een UF-RO membraaninstallatie of zelfs direct aan een RO-installatie, voldoet de waterkwaliteit hier goed aan. De waterkwaliteit na het hergebruikscenario is naast de bovengenoemde kritisch gebleken parameters, ook beoordeeld op effectmetingen en microbiologische parameters, waaronder antibioticaresistentie. Hieruit is gebleken dat het effluent van het hergebruikscenario hetzelfde of beter scoort dan WRK-water, zoals dat met conventionele waterbehandelingstechnologie uit IJsselmeerwater geproduceerd wordt.