Tijdens de droge periodes in 2018 en 2019, was de doorstroming van de grote rivieren zeer gering. Een van de gevolgen was dat met name in de Maas er overmatige blauwalgenbloei plaats vond. Ditzelfde Maaswater dient als inlaatwater voor de aangrenzende waterschappen, waaronder Rivierenland, Brabantse Delta, Limburg en Aa en Maas. Het inlaten van water met hoge blauwalgendichtheden is problematisch: hoge dichtheden kunnen tot zuurstofloze omstandigheden leiden en bovendien bevatten blauwalgen in potentie gifstoffen die gevaarlijk kunnen zijn voor mens en dier. De verwachting is dat dergelijke langdurig droge periodes in de toekomst vaker zullen optreden en niet alleen voor problemen in het Maasgebied maar ook in de Rijn zullen gaan zorgen. STOWA laat onderzoeken of het verantwoord is om dergelijk blauwalgenrijk water in te laten en onder welke voorwaarden. Er wordt hiervoor een beslisboom ontwikkeld.