De hoofdvraag voor het ontwikkelingsprogramma regionale keringen (ORK-IV) is of de huidige veiligheidsbenadering aangepast moet worden, zodat de regionale keringen doelmatiger, pragmatischer en beter uitlegbaar bescherming kunnen geven. Om antwoord te kunnen geven op deze vraag worden verschillende pilots uitgevoerd die bouwstenen leveren voor de uiteindelijke besluitvorming. Dit rapport beschrijft één van deze pilots.

In de pilot Alblasserwaard is samen met waterschap Rivierenland gekeken of de huidige norm voor de regionale keringen nog steeds passend is bij een veranderd watersysteem en bij de nieuwste inzichten van schadebepaling. Hiervoor is een analyse van de actuele faalkans gedaan en ontstaat inzicht in de kosten en baten van de investeringen bij versterkingen van keringen. Voor vier van de vijf polders in de Alblasserwaard is de potentiële schade relatief klein. Strikt geredeneerd vanuit deze schade zou een verlaging van de veiligheidsnorm mogelijk zijn. In dit geval is het handhaven van het huidige profiel in combinatie met goed beheer en onderhoud waarschijnlijk doelmatiger dan het versterken van de keringen.

Om te werken met de door de STOWA geadviseerde kosten-baten analyse is een overstromingskans nodig. Uit dit onderzoek blijkt dat ook met de (huidige) overschrijdingskansbenadering gewerkt kan worden. Hiervoor is echter wel een expliciete relatie tussen de overschrijdings- en overstromingskans noodzakelijk. In het verleden is een omrekeningsfactor bepaald; het beter onderbouwen en eenduidig vaststellen van de omrekeningsfactor is noodzakelijk en zal in een toekomstige pilot opgepakt worden.

Tot slot wordt opgemerkt dat het voor keringen met een lage norm, oftewel een hoge overstromingskans vanuit een geringere te beschermen waarde, juist de eisen vanuit dagelijks beheer maatgevend zijn in plaats van de sterkte eisen van de kering. Ook dit aspect dient bij toekomstige pilots te worden verkend.