Vijftien waterschappen hebben in het kader van het project De Energiefabriek de ambitie om in 2015 tien rioolwaterzuiveringsinstallaties in bedrijf te hebben die in belangrijke mate zelfvoorzienend zijn wat betreft energie en aan derden ‘Waterschapsenergie’ kunnen leveren. Om dit te bewerkstelligen laten zij diverse onderzoeken uitvoeren. Het onderhavige onderzoek is er daar één van. Met dit onderzoek wordt het energieverbruik van nageschakelde behandelingstechnieken in kaart gebracht.

Nageschakelde behandelingstechnieken zijn technieken waarbij gezuiverd afvalwater (‘afloop nabezinktank') verder wordt nagezuiverd met het oog op de verwijdering van resten van onopgeloste bestanddelen, nutriënten (fosfor en stikstof) of microverontreinigingen of een combinatie daarvan. Dit gebeurt met het oog op de gewenste kwaliteit, dan wel de functie van het oppervlaktewater waar op wordt geloosd.

Er zijn veel verschillende nageschakelde behandelingstechnieken: zandfilters, maar ook actief-koolfilters, membraantechnieken, helofytenfilters en zogenoemde Waterharmonicasystemen kunnen hiertoe gerekend worden.