In het project hebben de onderzoekers een aantal Deltafacts opgesteld over belangrijke ontwikkelingen die op langere termijn de kwaliteit van het (diepere) grondwater kunnen beïnvloeden. Dat zijn het gebruik van aardwarmte (geothermie), Warmte-Koude Opslag (WKO) in de bodem, opkomende stoffen, vergrijzing en actieve infiltratie voor het tegengaan van verdroging. 

Volgens de onderzoekers zijn er  drie natuurlijke barrières tussen maaiveld en het diepe grondwater  te onderscheiden en is het zaak deze beter te beschermen. De eerste is een fysieke barrière (slecht doorlatende lagen). De tweede een chemische barrière (bodemmineralen die stoffen binden) en de derde een biologische barrière. Dit betreft micro-organismen in de bovenste laag die het zelfreinigend vermogen vormen van de bodem.

Er zijn in het project twee casestudies uitgevoerd, in Woerden en Grubbenvorst, om te onderzoeken welke drukfactoren er zijn op deze barrières. Ook is experimenteel onderzoek verricht naar het zelfreinigend vermogen van de diepere grondlagen, op welke wijze dat zelfreinigend vermogen aangetast wordt en hoe dat kan worden gestimuleerd. Er zijn kaarten verschenen, waarbij per barrière de grootste risico’s worden aangegeven voor de aantasting ervan.

Tevens is vanuit een database van de provincies en drinkwaterbedrijven ingezoomd op een aantal opkomende stoffen in het grondwater en gekeken welke maatregelen je kunt nemen om te voorkomen dat ongewenste stoffen in het grondwater terecht komen.