De emissie van lachgas (en methaan) kan een aanzienlijke bijdrage leveren aan de CO2-voetafdruk van een zuivering/waterschap. STOWA hier de afgelopen jaren daarom al veel onderzoek naar heeft laten doen.  Voor methaan ligt er een rapport dat inzicht geeft in de belangrijkste bronnen van methaan op een zuiveringen en zijn een tweetal maatregelen om de emissie te reduceren concreet uitgewerkt in het STOWA-rapport 2016-09 'Reductie van methaanemissie in de afvalwater- en slibketen'.
 
De inschatting van de emissie van lachgas bleek lange tijd een lastige opgave te zijn. Het recent verschenen STOWA-rapport 2019-05 'Risico-inschatting emissie lachgas vanuit Nederlandse rioolwaterzuiveringen' biedt waterschappen nu duidelijke handvatten om het risico op lachgas in te schatten zodat gericht gemeten kan worden, en is er meetapparatuur beschikbaar om de emissie vast te stellen.

Enkele waterschappen zijn hier al mee aan de slag gegaan of maken daar nu plannen voor. Reden voor STOWA om een Community of Practice (CoP) lachgas op te richten waarin kennis en ervaringen gedeeld kunnen worden, maar waterschappen ook ondersteund worden om lachgasmetingen op te zetten. Dit biedt mogelijkheden om de resultaten goed met elkaar te vergelijken.

De onderzoeken naar de emissie van lachgas hebben ook inzicht opgeleverd in hoe de emissie van lachgas mogelijk gereduceerd kunnen worden. Effect van maatregelen om de emissie van lachgas zijn op praktijkschaal nog niet getoetst. STOWA kijkt naar de mogelijkheden om een onderzoek op te zetten om dit ook voor de Nederlandse situatie inzichtelijk te maken.