Haalbaarheid van thermofiele slibgisting in Nederland
Dit rapport bevat de resultaten van een onderzoek naar de economische haalbaarheid van thermofiele slibgisting onder Nederlandse procesomstandigheden. Bij thermofiele slibgisting vindt de slibgisting plaats onder hogere temperaturen dan gebruikelijk.
Publicatienummer |
2014-23 |
Thema |
Circulaire economie, Produceren van energie (o.m. aquathermie) |
Datum |
|
Op veel grotere rwzi’s in Nederland wordt zuiveringsslib vergist om biogas te produceren voor elektriciteitsproductie, maar ook om de hoeveelheid af te zetten slib en daarmee de afzetkosten te verlagen. De procestemperatuur in de slibgistingstanks varieert tussen de 33 en 35 °C. Dit wordt mesofiele vergisting genoemd. Het is ook mogelijk slib bij hogere temeraturen te vergisten, rond 55°C. Deze thermofiele gisting staat in de belangsteling bij waterschappen, omdat het mogelijk gunstiger is voor de energiebalans van waterzuiveringen en ermee op operationele lasten kan worden bespaard.
In 2012 heeft STOWA een business case gepubliceerd voor de toepassing van thermofiele gisting van communaal primair en secundair slib in Nederland. De business case liet zien dat de omschakeling van mesofiele gisting naar thermofiele gisting een daling van de specifieke slibverwerkingskosten op zou kunnen leveren. Voor een betere onderbouwing van de uitgangspunten van de business case, werd praktijkonderzoek uitgevoerd op rwzi Bath van Waterschap Brabantse Delta en is er labschaalonderzoek uitgevoerd ter bevestiging van de resultaten. Hieruit kwam naar voren dat thermofiele slibgisting een stabiel proces is met een hogere biogasopbrengst en drogestofafbraak dan mesofiele slibgisting.
Tijdens het praktijkonderzoek werd bij thermofiele slibgisting een grotere toename van stikstof in de retourstromen gemeten dan was voorspeld. Op basis van deze resultaten, werd de business case opnieuw doorgerekend. Dit resulteerde in een langere terugverdientijd voor alle varianten dan in de oorspronkelijke business case. De berekende terugverdientijden van de beschouwde cases variëren tussen 4 en 12 jaar. De terugverdientijd van de thermofiele gisting in plaats van mesofiele gisting op een rwzi met een capaciteit van 490.000 i.e. bedraagt nu 8 jaar. De schaalgrootte en de mogelijkheid tot het vergisten van slib van andere locaties, hebben hierop grote invloed. Ook de biologische capaciteit van de waterlijn om extra stikstof te verwijderen, heeft een zeer belangrijk positief effect op de terugverdientijd.
Het concept biedt volgens het rapport nog steeds kansen voor de waterschapen om doelmatig aan de Klimaatakkoorddoelstellingen en MJA-3 afspraken te voldoen. Met de werkgroep Energiefabriek van de ‘Grondstoffenfabriek’ wordt de toepassing van het concept verder verkend en uitgewerkt.