In 2030 moet Nederland 50% circulair zijn, in 2050 volledig circulair. Hiermee wordt de belasting van ons milieu beperkt, leveringszekerheid van grondstoffen vergroot en worden economische kansen gecreëerd. Waterschappen beheren objecten, “assets”, in de waterketen, het watersysteem en waterveiligheid en daarmee een grote voorraad aan materialen. Daarmee ligt er een grote uitdaging om deze assets circulair te beheren.

Voor het winnen van deze materialen en vervaardigen van objecten, zijn energie en grond- stoffen verbruikt. Hierdoor is er een milieu-impact ‘ingebed’ in deze assets. Deze is voor het totaal van de waterschappen ingeschat op basis van de gegevens van 6 waterschappen. De gemiddelde ingebedde klimaatimpact van de totale materiaalvoorraad per waterschap bedraagt ca. 1,2 Megaton CO2-eq. Een meer volledige vertegenwoordiging van milieu-impact is de Milieu Kosten Indicator. Deze bedraagt gemiddeld 127 mln EUR per waterschap. De mate van circulariteit is ook bepaald op basis van de Material Circularity Index (MCI) en is nog slechts 13%.

Voor volledige circulariteit in aanleg en beheer van de assets is in deze studie een stappenplan ontwikkeld met als eerste stap inzicht in het huidige areaal (stap 1) en als tweede inzicht in de toekomstige vraag naar materialen voor de aanleg en onderhoud van het areaal en welke materialen daarbij vrijkomen (stap 2). Deze inzichten zijn de basis voor het vaststellen van de tactiek voor aanleg en beheer van specifieke assets (stap 3). Bijvoorbeeld het bevorderen van hoogwaardig hergebruik door modulair te gaan bouwen, of het ‘circulair slopen’ van bestaande objecten. In de realisatiefase (stap 4) wordt de aanpassing in het areaal daadwerkelijk doorgevoerd en veranderd daarmee de materiaalvoorraad.

Met deze inventarisatie en het concretiseren van de opgave is een belangrijke stap gezet in het concretiseren van het circulaire assetmanagement van de waterschappen.

 Zie ook het achtergrondrapport 19B