Anno 2023 is er een grote drijfveer om circulair te zijn (Nederland circulair 2050) en er daarbij naar te streven restproducten her te gebruiken. Daarnaast was er afgelopen jaar een tekort aan commerciële ijzerzouten (onder andere FeCl3) voor de defosfatering van rioolwater. Deze redenen hebben geleid tot een hernieuwde aandacht voor hergebruik van waterijzer op de rwzi. Inmiddels is er een TKI-project ‘Hergebruik van Coagulant uit Waterijzer = HerCauWer’ met een succesvolle pilot test op de rwzi Bath uitgevoerd, met een prijs winnende publicatie in H2O: ‘Hergebruik van waterijzer uit drinkwaterzuivering voor fosfaatverwijdering, H2O van 2 september 2022’.

In het project wordt de kennis over het toedienen van waterijzer op rwzi’s geactualiseerd en wordt geprobeerd de volgende vragen te beantwoorden:

• Welk percentage van de vraag kan waterijzer in-/opvullen en hoe verhouden de kosten van het waterijzer zich tot andere oplossingen?
• Is er sprake van extra slibproductie, zo ja, om hoeveel gaat het?
• Wat is de kwaliteit van waterijzer en waar blijven eventuele verontreinigingen.
• Bij H2S-bestrijding in de gisting met behulp van waterijzer Is ook sprake van P-verwijdering. 
• In welke mate draagt het doseren van waterijzer bij aan P-verwijdering in de gisting en wat zijn de principes die hierbij gelden?
• Kan het gebruikte ijzer worden teruggewonnen en zo ja, op welke wijze? Wat is de TRL van de mogelijk toe te passen technieken?
• Als het ijzer teruggewonnen kan worden, hoe kan het ijzer circulair worden in gezet op de rwzi, welke opwerkstappen zijn nodig?
• Wanneer hulpstoffen gebruikt worden om hergebruik mogelijk te maken, kunnen deze duurzaam (in situ) worden geproduceerd?
• Hoe scoort de toepassing van waterijzer voor wat betreft duurzaamheid? (LCA, GER)
• Welke wet- en regelgeving zijn relevant Bij het toepassen van waterijzer?
• Wat is de optimale schaalgrootte van de oplossingen?