De ontwatering van zuiveringsslib gebeurt in Nederland vooral met centrifuges en zeefbandpersen. Deze technieken verbruiken milieubelastende chemicaliën (PE of polymeer) en de nodige energie. Dat levert een grote kostenpost op en is weinig duurzaam. De toepassing van polymeer kost het Hoogheemraadschap van Rijnland (indicatie) zo’n 1,4 miljoen euro per jaar. Waterschappen zoeken dan ook naar slimmere en duurzamere technieken voor slibontwatering. De in Nederland ontwikkelde borstelcentrifuge is zo'n techniek. Het is een rondddraaiende verticale trommel met om de as een borstel.

Om de toepassing van de borstelcentrifuge op zuiveringsslib te verkennen voerde het Hoogheemraadschap van Rijnland al in 2013 een test uit met een klein type borstelcentrifuge. De resultaten waren veelbelovend. Dit was de aanleiding voor Rijnland om samen met STOWA nader onderzoek naar de borstelcentrifuge te doen en in 2017 een duurtest uit te voeren met een groter type borstelcentrifuge. Dit gebeurde op rwzi Zwanenburg. De borstelcentrifuge is in staat gebleken om zonder polymeer te ontwateren. Het gemiddelde droge-stofgehalte van spuislib en vergist slib bedroeg respectievelijk 14 en 19 procent. De resultaten van dit onderzoek zijn beschreven in rapport STOWA 2018-35.

De afgelopen jaren heeft het ontwikkelende bedrijf Nieuwe Weme stappen gezet in de doorontwikkeling van de borstelcentrifuge. De capaciteit van de machine is groter geworden, het toevoersysteem is verbeterd en de installatie draait stand alone op verschillende industriële locaties. Deze verbeteringen zijn voor het Hoogheemraadschap van Rijnland en de STOWA aanleiding om het onderzoek naar de borstelcentrifuge te vervolgen met de eerder genoemde duurproef op awzi Heemstede. Het doel van de duurtest is dat de borstelcentrifuge het overtollige slib (het zgn. surplusslib) van de awzi verwerkt (50.000 i.e.) tot een drogestofgehalte van meer dan 18% drogestof.