Duurzame verwarming slibgistingen
Vaak wordt de slibgisting verwarmd met biogas via een biogasketel. Dit rapport bevat de resultaten van een project waarin is onderzocht of andere warmtebronnen op een duurzame manier gebruikt kunnen worden om de gisting te verwarmen. Hieruit blijkt dat met name ‘warmte uit effluent met een warmtepomp’ en ‘warmte uit digestaat (vergist slib) met een slib/slib warmtewisselaar’ aantrekkelijke en duurzame concepten zijn, als deze gecombineerd worden met een biogasketel voor het opvangen van pieken in de warmtevraag.
Publicatienummer |
2023-42 |
Thema |
Energietransitie, Produceren van energie (o.m. aquathermie) |
Datum |
|
Nederland staat voor de grote opgave om minder afhankelijk te worden van fossiel aardgas. In het Klimaatakkoord is de ambitie vastgelegd om in Nederland 2 miljard kuub aan groen gas te produceren in 2030. Veel waterschappen dragen bij aan deze ambitie door (nu of in de toekomst) biogas - gas dat vrijkomt bij slibvergisting - op te werken tot groen gas. De productie van groen gas leidt echter ook tot een warmtetekort op de rwzi omdat de WKK, waarmee voorheen elektriciteit en warmte opgewekt werd, in dat geval uit bedrijf genomen wordt. De meest voor de hand liggende oplossing hiervoor is om de slibgisting te verwarmen met biogas via een biogasketel. Maar hiermee wordt een aanzienlijk deel van het biogas verbruikt, gas dat dus niet meerkanworden opgewerkt tot groen gas.
Er zijn ook andere, potentieel meer duurzame bronnen van warmte aanwezig op en rond de rioolwaterzuiveringsinstallatie. In dit project is onderzocht of deze warmtebronnen op een duurzame manier gebruikt kunnen worden om de gisting te verwarmen. Op basis van interviews met experts en ervaringsdeskundigen en een literatuuronderzoek zijn zes kansrijke verwarmingsconcepten opgesteld. Bij deze concepten wordt de slibgisting verwarmd met warmte uit effluent, digestaat of buitenlucht, met behulp van warmtewisselaars of warmtepompen. De zes verschillende concepten zijn technisch uitgewerkt en er is een vergelijking gemaakt van de kosten en duurzaamheid van deze concepten.
De belangrijkste conclusie van deze studie is dat het verwarmen van een slibgisting met warmte uit effluent, digestaat of de buitenlucht de duurzaamheid van de rwzi vergroot en daarnaast ook economisch haalbaar is (in combinatie met de productie van groen gas). Met name ‘warmte uit effluent met een warmtepomp’ en ‘warmte uit digestaat met een slib/slib warmtewisselaar’ zijn aantrekkelijke concepten, als deze gecombineerd worden met een biogasketel voor opvangen van pieken in de warmtevraag. De keuze voor een verwarmingsconcept hangt sterk af van de lokale situatie, waarbij ook factoren zoals krapte op het elektriciteitsnet meegenomen moeten worden in de afweging.