Groene daken hebben toegevoegde waarde voor de stedelijke omgeving. Ze vangen fijnstof in, reguleren de temperatuur van de onderliggende gebouwen, verkoelen de stad en zien er mooi uit. Ook houden groene daken een deel van het regenwater vast en kunnen zij zorgen voor vertraging van de piekafvoer. De vraag is wanneer een groen dak een zogenaamd groen-blauw dak wordt, waarvan de hydrologische prestaties een relevante bijdrage leveren aan het stedelijk waterbeheer, ook onder extreme omstandigheden. Bij welk ontwerp of welke functionele eisen die bijdrage relevant wordt, kan verschillen. Al snel zal enige reductie van hemelwaterafvoer naar de riolering en de rwzi optreden. Om extreme buien te verwerken is echter een veel ruimer gedimensioneerde waterberging en/of een slimmere sturing van de piekafvoeren nodig.

Met de brochure 'Groene Daken nader beschouwd'  zetten STOWA en Stichting RIONED een stap naar het eenduidig omschrijven van de functionele eisen vanuit het waterbeheer aan groen-blauwe daken. Mede door de waterbelangen expliciet te maken kunnen groen-blauwe daken een volwaardige positie in de stedelijke inrichting krijgen en onderdeel zijn van klimaatadaptieve maatregelen die de stad weerbaar maken tegen extreme buien en lange periodes van droogte.

Deze publicatie is in het bijzonder bedoeld voor medewerkers van gemeenten en waterschappen en hun adviseurs.